Toen de heer Nierman, die een hoge functie bij de Utrechtse rechtbank bekleedde, met pensioen ging, zijn vrouw in een rolstoel belandde en hij met de dag bozer werd -vooral als rokjesdag weer eens op zich liet wachten, kwam hij op het idee om de oude kamers van zijn kinderen te gaan verhuren en wel aan studentes van de tennisvereniging van zijn dochter. Zo werd voor hem het hele jaar een rokjesjaar, hij hoefde de straat zelfs niet meer op.
Gemakzuchtig ook nog.
BeantwoordenVerwijderenZeker. En dit verhaal is ook nog echt gebeurd! De heer N. (1.85 lang en met een gat in zijn keel waardoorheen hij praatte) stond steevast voor het badkamerraam. Ik probeerde nog, een handdoek ervoor te hangen --maar die viel steeds! Uiteindelijk zette hij mij het huis uit, oa vanwege het 's nachts langs-de regenpijp naar boven -en uren later weer naar beneden klimmen van mijn toenmalige vriendje.
BeantwoordenVerwijderen